باهوس عاشق آن چشمه ی نوریم هنوز
وای و صد وای کزین مرحله دوریم هنوز
دیگران رهسپر ثابت و سیاره شدند
ما بر این خاک سیه مست غروریم هنوز
نه کمال از دگران دیده نه نقصان در خویش
ای زمان آینه بگذار که کوریم هنوز
زنده کش بوده و با مرده پرستی شادیم
این گواهیست که ما طالب گوریم هنوز
تکیه برکار پدر کرده و بیکار شدیم
خرم از فاتحه ی اهل قبوریم هنوز
دوزخی گر نبود سوی عبادت نرویم
چه توان کرد که ما عاشق زوریم هنوز
راحت خویشتن از دست قضا می جوییم
تشنه لب برسر این برکه ی شوریم هنوز
