میخوام با اون اشخاصی صحبت کنم که احساس میکنن گم شدن و ارزششونو از دست دادن. اول بگم که ارزش انسان بودن تغییر ناپذیره! براتون یه مثال میزنم.
اگر یک اسکناس یک دلاری به فروشگاه ببرید و یک چیز نود سنتی اونجا باشه، آیا نمی تونید اونو با این اسکناس یک دلاری بخرید؟
اگر به فروشگاه برید و چیزی حدود هشتاد و پنج سنت وجود داشته باشه و بعد از کسر مالیات در نهایت نود و شش سنت قیمتش باشه، خرید اون کالا با این اسکناس اشکالی نداره، پس اگه اسکناس رو مچاله کنم چطور؟ راجبش فکر کن!
اسکناس مچاله شده، پس قاعدتا نباید هنوزم ارزشش یک دلار باشه. احتمالاً ارزشش نود وپنج سنت شده. درسته ؟
اگر اسکناس رو لگد مال کنید چطور؟ هنوزم یک دلار ارزش داره؟
اگر اسکناس رو از وسط نصف کنید، آیا بازم یک دلاره؟
قطعا جوابتون بله است. پس اگه این دلار همچنان ارزش خودشو از دست نداده، چرا شما فکر می کنید ارزش شخصیتی خودتون رو از دست دادین؟ چون خیلی ها مثل شما فکر میکنن.
ارزش انسان بودن تغییر نمیکنه
چون فقط پا گذاشتن روی شما، احساس می کنید کنار زده شدید. احساس می کنید رها شدین. احساس می کنید می تونید در مورد احساسی که داشتید صحبت کنید. انگار که کسی اونو ازتون گرفته یا کسی بهتون صدمه زده.
احساس می کنید از شما استفاده کردن و از کنارتون رد شدن. احساس میکنین ارزش خودتون رو از دست دادین!
شما باید بدونید که این یک دلار هنوز ارزش خودش رو داره. چون سال ها پیش ارزشش تعیین شده. مهم نیست چه اتفاقی برای اسکناس بیوفته. هنوزم میتونه به همدیگه وصل بشه و تمیز بشه. شما باید بدونید که ارزش انسان با هیچ اتفاقی تغییر نمیکنه!
شما بوجود اومدین. متولد شدین. زندگی، هدف و ارزش دارید. شما شرایط سخت رو پشت سر میگذارید. اگه افسردگی رو تجربه کرده باشید و نگران باشی کسی به عشق تو صدمه بزنه، احساس ناامیدی میکنی یا خیلی اتفاق های دیگه، هیچ کدوم از این موارد چیزی از ارزش انسان بودن کم نمی کنه و هنوزم با ارزشی!
